Raad van State: vastgoeddossier Picuskade

Vandaag was de zitting bij de Raad van State. Bezwaarmakers hadden 5 minuten de gelegenheid om een toelichting, aanvulling op de situatie van dit dossier te geven. De vervelende zaak waarin wij zijn beland, kwam bloot te liggen. Hieronder één van de vier uitgesproken teksten.

 

 

Inspraak P. Struik dossier bij RvS Picuskade 201505045 1 R6

Raad van State, Den Haag, 22 oktober 2015

 

Geachte Raad en aanwezigen,

"Kun jij jezelf in de spiegel aankijken, als je 'het' niet zegt maar voor je houdt"; zei een collega tegen mij, toen wij het over het onderwerp “Picuskade” hadden.

Iedere keer kom ik tot de conclusie dat dit niet zo is. Ik kan het niet, door het niet te zeggen. Voor mij te houden. Nog steeds niet en hopelijk nooit. Dit betekent dat wij, ik, hier nu sta. Tegenover elkaar. Anders dan dat ik altijd heb willen nastreven in de nieuwbouw en ontwikkel trajecten die er spelen in onze buurt.

We mogen het niet over de historische fouten of fraudes hebben. Dat zullen wij dan ook proberen te vermijden.
Dat schijnt bestuursrechtelijk zo te moeten en is nu ook goed, wanneer: “De Eindhovense politiek namelijk ook eerst met elkaar tot een uitkomst komt. Dit is door mij gevraagd in een brief aan de Raad van 6 oktober jongstleden. De brief welke in dit dossier is toegevoegd. Onlosmakelijk een integraal onderdeel is van het gehele besluitvormingsproces van mijn zienswijze/bezwaar en vervolg.”

Daarom kunnen wij vandaag eigenlijk niet verder. Wil ik de rechter verzoeken, geen uitspraak te doen, zolang de politiek niet tot haar eindoordeel is gekomen. Haar eigen oordeelvorming omtrent rechtmatigheid en onderzoek heeft doorlopen op dit dossier.

Wat opende mijn ogen indertijd?
Dat begon langzaam en startte op 29 augustus 2012. Het eerste moment dat burgers met de Gemeente Eindhoven, Wooninc + haar adviseur Laride om tafel zaten.

Wat mij bijbleef, was de ongekend felle reactie van de directeur van Laride toen het bestemmingsplan proces door ons werd geschetst.
Het tot stand komen van o.a. de bebouwinghoogte de revue passeerde en de kwaliteit van overige eisen. Alles uit de voorontwerpfase van het bestemmingsplan was verdwenen.

Alles dat met de buurten en Raad in 2006 was vastgesteld.

Wat wij niet wisten, was hoe dit vaststellingproces van het bestemmingsplan tot stand was gekomen. Wij waren blond, geloofden in een betrouwbare Gemeente Eindhoven. Nu is dit anders. Helaas.

Desondanks of misschien wel mede daarom blijf ik toch hameren, om een politiek bestuurlijke "change" van handelen te bewerkstelligen.

Dit gaat alleen, wanneer u als rechtscollege die ruimte biedt. Of dat u, de Gemeente Eindhoven met een aanvullende opdracht naar huis stuurt. Dat, of een andere uitspraak is aan u, als verantwoordelijke rechtsorde.

Waarom zijn er tussentijds zoveel vragen aan mij niet beantwoord?

Vragen die wel bij de Uitwerkingsregels horen of daaraan vooraf gingen.

Of in de zogenaamde “samenspraak” fase de afgelopen jaren.

De ‘samenspraakfase’, waarin ik en andere buurtbewoners o.a. met de Gemeente en Wooninc om tafel zaten. Wooninc liet zich vaak vertegenwoordigen door adviseurs.
Alles draait om geleend gezag en afgeschoven verantwoordelijkheid.
Dit was alles helemaal geen begin- of samenspraak proces.
Nul zaken vanuit burgers zijn overgenomen.

Veel vragen in zowel voor - en tijdens de latere zienswijze fase zijn niet beantwoord.

Wel zijn burgers tussen de straatdelen in de wijk in de laatste fase uitgespeeld, doordat Wooninc niet met de buurt wilden spreken, maar alleen met de aanwonenden.

Dit terwijl het geplande bouwwerk vanuit vier buurten te aanschouwen, niet te ontwijken is.

Waarom is er niet gereageerd op mijn inhoudelijke bezwaarpunten in bijvoorbeeld de Watertoets? Een toets die ik vaker controleer in mijn werk bij Rijkswaterstaat. Een Watertoets met foutieve calculaties.

Waarom heeft men ‘het Keur 2015 Waterschap De Dommel’ niet gebruikt, het lijkt wel genegeerd?

Waarom ondergraaft men bestuurlijke kaders/regels die er gelden voor waterbouwkundige werken, profiel van vrije ruimte geldend voor een A-water, etc.

Waarom heeft de Gemeente Eindhoven niet adequaat gereageerd op mijn verzoek op 8 juli 2015 tot directe stillegging & handhaving, omdat de bouwer in opdracht van Wooninc voor een tweede keer tijdens het broedseizoen jong broedsel en vogels aan het vernietigen was door de resterende vijvers dicht te gooien?

Ik moest de wethouder in gebreke stellen, voordat er werd gereageerd door een eindverantwoordelijk ambtenaar handhaving; de heer Frank.

Hij meldde: “Vanuit toezicht en handhaving van de Gemeente Eindhoven is zij niet bevoegd activiteiten op grond van een eventuele overtreding van de flora en faunawet zaken stil te leggen. Er is een bouwinspecteur geweest en die heeft geconstateerd dat er geen WABO-vergunning plichtige activiteiten werden uitgevoerd.” En zo ging het nog even door.

Men dacht niet aan WABO artikel 2.2.

 

Gemeente Eindhoven heeft geweten dat op 1 juli 2015 jl. de Wet natuurbescherming is aangenomen en haar rol groter is geworden.

Dat dit directe gevolgen had voor het project Picuskade. Zie ook bijvoorbeeld artikel 10.7 uit een omgevingsvergunning.

Daarnaast is met het invoeren van de WABO de natuurtaak bij de gemeenten versterkt.

 

Het is van zeer bedenkelijke aard dat, ik noem dit; “het wegkijken van de Gemeente Eindhoven”, wederom gebeurde. Net nu de nieuwe wetgeving is ingegaan.

 

Dan te weten dat ambtenaren alleen maar uit het raam hoeven te kijken, om te zien dat deze natuur werd vernietigd. Hun kantoor grenst aan dit perceel.

Nadat ik, op mijn vraag aan zowel Gemeente Eindhoven als vanuit Wooninc niet het geactualiseerde Flora & Fauna rapport mocht ontvangen, wist ik genoeg.

De Rijksoverheid zou ingrijpen. Dat is gebeurd.
Wooninc is beboet voor overtredingen uit april 2015. Wij kunnen u deze stukken niet verstrekken en laten toevoegen aan het dossier, maar ze horen er wel bij.

Ook het college zou moeten worden aangesproken. Zij is in gebreke gebleven in het uitoefenen van haar functies op deze onderdelen.

Echter het college zit middels een overeenkomst in dit bouwproject. Deze anterieure overeenkomst die onderdeel uitmaakt van het bezwaarproces, waarna wordt verwezen en die je niet kunt lezen.

Waar ik als burger nooit iets van heb kunnen vinden. Zelfs niet heb kunnen inzien. Op meerdere punten en momenten heb ik niet over een juist dossier kunnen beschikken.

Met als gevolg een aantal vragen:

1. “Is de kade/dijk, Kanaaldijk Noord, (die) begin jaren ’90 onrechtmatig (is) gevuld met zeer vervuilende bodemvreemde stoffen uit o.a. het NRE Gasfabrieken terrein;
2. nu wel of niet verkocht aan Wooninc?
3. Wat heeft dit voor consequenties voor de beleggers die het project Picuskade weer kochten van Wooninc?”
4. Wat betekent dit voor de volksgezondheid?
5. ketenaansprakelijkheid en;
6. de ontstane rechtsonzekerheid?

Hoe ga je bouwen, terwijl je weet dat je zowel op, als direct naast, met extreme vervuilingsbronnen zit, die meer dan 1000 maal de Wettelijke Interventiewaarde overschrijden? Waarden die uit onderzoekrapporten zijn verdwenen.

Grondoppervlak dat zowel in het project Picuskade als het NRE terrein wordt gebruikt. Dubbel dus.

Dit college acht ik verantwoordelijk voor de puinhopen die nu zijn ontstaan.

Nog voordat er is gebouwd.
En dit alles komt door, laten wij het eufemistisch samenvatten;
“Afspraken in het verleden, bieden geen garantie voor de toekomst.”

Geachte rechters, aanwezigen, ik wil het hier voorlopig bij laten. Dank u.