zondag 5 april 2015

Mannen in oranje pakken. “Ik kom toch niet uit een Paasei?”

David komt geschokt binnen. “Ze zijn in de stad!” “Ik heb ze gezien en ze komen over het land en via het water van De Dommel.”

“Ga zitten David;” zeg ik. “Wil je thee?” Het vaste recept mompelt hij en friemelt gelijk met zijn mobiel. Ik weet dat het zover is. David zit er niet vaak naast.
Hoe gaan wij het ze uitleggen? Wat staat ons te doen?
“Hier, kijk!” Hij toont mij een foto. Ik versteen. “Holy fuck: Mannen in oranje pakken!”

 
David, gulzig als hij is, wil gelijk de thee drinken. Hij brandt zijn mond, trekt een apen-bek en ik denk na.
"Tja David, ze zijn terug", zeg ik. Dit is het volgende bewijs. Puzzelstukken vallen in elkaar.

Eerst lazen we, was IS geland voor een festival bij Strijp-S. Via een culturele geldstroom, gedekt uit de burcht, met het regulier politieke tumult. Dit alles had voor rumoer gezorgd. Dit is tegenwoordig de waarde en het niveau van cultuur. Eindhoven de gekste.

De burcht staat bekend om haar professionele handelen. Burgers spreekwoordelijk “koud-stellen” is niet moeilijk. De inquisitie schijnt op cruciale momenten in de geschiedenis van dit dorp, zelfs in de leer te zijn geweest, melden lokale historici.
Er gaat een rilling over mijn rug, kijk naar de black-tea.

Afijn, je moet over een uniek gen beschikken om erbij te kunnen horen en het ook te willen. Het is maar een klein clubje in Eindhoven toebedeeld. Periodiek sterft het uit en reproduceert het zichzelf. Een ander kenmerk is de zuidelijkere zwijgcultuur. Soms verandert de kleur. Zelfs in Eindhoven kan het beter worden. We moeten er maar in blijven geloven.

Ondertussen zit ik wel met David en zijn verbrande bek aan tafel. Wat nu?

David zegt; “We doen niet alles, dat is teveel. Is voor later.”
1.   We hebben mannen in oranje pakken met een natte dodelijke opdracht.
2.   We hebben mannen in schijnbaar witte pakken..
3.   Er schijnen ambtenaren te zijn, die niet de hele waarheid kunnen of mogen zeggen.
4.   De zwarte randen op dossiers zijn duidelijk.
5.   Ons is gemeld dat Strijp-S 100 x erger is dan het NRE-terrein.
6.   We weten dat de financiële verdienmodellen onder druk staan.
7.   We horen en lezen dat de verliezen oplopen.
8.   Posities worden geschaad als zaken naar buiten komen.
 
De vraag nu is simpel en complex tegelijkertijd. "Wat gaan we doen?"

David kijkt me aan. Pakt een paasei en bekijkt het. Het is alsof hij zich weer gaat branden en zegt: “De Paashaas en zijn paasei kennen vijf methoden.”

1.   Je kunt het ei begraven. Hopelijk komt het nooit meer boven. Vergaat het in de natuur. Vele partijen blij. Denk aan Strijp-S, NRE-terrein, maar we kennen ook andere voorbeelden.

2.   Je kunt het ei beschilderen in felle of camouflagekleuren. Bij dat laatste ziet niemand wat het is. Zijn partijen tevreden. Dit doe je door burgers, kunstenaars te subsidiëren, te huisvesten. Aan je te binden. Je maakt ze afhankelijk. Je wordt hun zonnekoningin.

3.   Een ei de kop afhakken. Altijd populair. We kennen allemaal de boven/onderwereld trekjes. Ook populair bij andere fascistoïde fanaten.

4.   Een heftige. Een ei pletten. Dat is vaak een zooitje. David gooit het eitje in de lucht, vangt hem weer op... Ook hier kennen we allemaal de boven/onderwereld trekjes.

5.   Of zegt David en kijkt mij serieus aan: “We pellen het ei af. Eén voor één. Tot het laatste ei. En daarna? Dan beslissen we hoe we verder gaan. Eten we ze op. In 1 x, in delen, geplet of delen we ze uit?"

Mij wordt stilaan duidelijk waar David voor kiest.
“Jij bent er helemaal klaar mee he, als ik alles zo beluister en bij elkaar optel, he?”
"Ja man, wij allemaal toch!" "Ik kom toch niet uit een Paasei?"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten