dinsdag 28 januari 2014

Het Paard van Troje in de Tongelresestraat bij Picus.



De Picusvilla en haar nieuwe directie.

Het is verkiezingstijd, dan kan alles. Komen er flyers op je deurmat, naast brieven van burgers. Maar deze keer gebeurt er iets bijzonders. De Laak trilt. "Er is een nieuwe directie in de wijk”, zeggen de mensen!

Terwijl de Werkgroep de politieke burcht van Eindhoven betrad, kwam het paard van Troje achter hun rug om aangereden. Door de Tongelresestraat op een slappe winterdag met te veel striemende regen. Het edele dier stopte bij de Picusvilla. 
Later die nacht ging het luik zachtjes open. Met de sleutel van woonbaas Wooninc in hun handen en een speciaal huurcontract, dat je altijd kunt declareren na verkiezingstijd, kraakten de strijders de Picusvilla. Het zijn de laatste bewoners van een historisch gebouw dat geruïneerd dreigt te worden.

De komende nieuwbouw van een flat tussen het DAF museum en Picusvilla, doodt de ziel van Picus definitief. Het ontdoet het gebied van haar laatste romantische status. Het vernietigt het aanzicht van het oude DAF museum. Geld maximalisatie via een megalomaan plan. Uit te voeren in 2014 of iets later.

Afijn, een PvdA wethouder in 2010 sprak voor de verkiezingen de wijze woorden: "Wij hebben een gezamenlijke ambitie (met Wooninc) en een gedeeld belang (€?)". De voorkant is in beeld, de achterkant volgt later.

Dit beleid werd de afgelopen vier jaar doorgezet. Wethouder Fiers sneuvelde door minder transparante perikelen. Wethouder Torunoglu moet dit voortzetten. Powermanagement noemen we dit. 

De nieuwe directeur van de Picusvilla, kijkt uit over Lakerlopen, zijn oude thuisbasis. Een glimp verschijnt op zijn lippen, de liefde straalt in zijn ogen. Begrijpelijk. Het lijkt een redelijk alternatief door stil in het midden te blijven zitten.

Ondertussen, terwijl dit epos zich ontspon, spraken wij met politieke partijen. 
Gesprekken met D'66, Groen Links, Samen Eindhoven, Leefbaar Eindhoven zijn/staan gepland. “Wat staat ons nog meer te gebeuren”, dachten wij na de tussenstand te hebben opgemaakt.


VVD.

Een goed startgesprek was er met de VVD. Ondernemers gericht, realistisch verder kijkend, durven los te laten om een beter lange termijn resultaat te krijgen. Hoopvol en gedurfd. 'Niet bouwen voor leegstand in de stad', werd er eerder gezegd.

CDA en SP.

Wij spraken hen samen. Zij kennen de NRE vastgoeddeals die samen met de PvdA werden gesmeed. CDA en SP maakten al enige tijd geleden een mea culpa. Graven zich nu door vastgoeddossiers. Zien dat de wereld is veranderd, strijden voor een kwalitatief beter stadsdeel. Een moeilijke boodschap die zij kunnen uitleggen. Men ziet de andere wereld. Waarde creatie ontstaat op een andere manier, dan de huidige ontwikkeling van Picuskade en het NRE terrein.

PvdA.

Daarna spraken wij de PvdA, komen we zo op terug, een belangrijke partij.


Ouderen Appel Eindhoven.

Een grote delegatie wijze heren ontving ons hartelijk en stond ons te woord. Beide zijden waren verrast. Men was scherp op de inhoud, zacht op de relatie. Zo verliep dit gesprek, waardevol. Inhoud heeft deze partij als geen ander. Dossierkennis van het gebied zeer zeker. Hoopvol en betrouwbaar voor de burgers, kijkend naar de veranderende toekomst. Wijze mensen, het klinkt hoopvol.


PvdA.
Terug naar de Partij van de Arbeid. Het gesprek verliep helaas moeizaam. 'De relatie met de ambtenaren was slecht', werd ons gemeld. Wij waren verbaasd. Wij mogen 'niet denken vanuit een integraal plan', voor het hele gebied, er zijn al keuzes gemaakt. Vooral geen projecten met elkaar verbinden. Eigenwijs bleven wij motiveren, waarom wel. We hadden nog beter moeten luisteren en vragen.
De partij van de macht heeft geen oplossing voor het niet sluitende verkeersplan constateerden wij. "Iedereen komt toch op de fiets!" Wij schrokken. “Het is toch 2014?” We riepen: "De ernstige bodemverontreiniging!" Het werd stil... “Permeatie” mompelden wij. Politici die googlen. Doodse stilte, vragende blikken. Wij werden gedesillusioneerd. Het voelde armoedig en minder gewenst. We baalden ervan.
“Als Diederik dit had geweten”, dacht ik bijna emotioneel bij mijzelf, terugdenkend aan onze tijd samen. Dan zou hij ze nu een schop onder hun kont hebben verkocht!


‘Volksopstand zonder de PvdA.’

De PvdA was niet aanwezig tijdens de 'volksopstand' woensdagavond 15 januari in het DAF museum. Men was er niet, onbegrijpelijk! 
Ambtenaren werd het vuur aan de schenen gelegd. Ze werden niet gesteund op een hopeloos dossier. Ik kan mij heel goed voorstellen hoe ambtenaren zich voelden in deze situatie en heb respect voor wat zij daar toch deden. Ook al ging het totaal verkeerd.


Drinken op niveau tot het licht uitgaat.
Toen het stof van het volk was neergedaald, deed de PvdA het licht in de Picusvilla aan.

Met drank en borrelhapjes werd de campagne gestart. Een campagne die hier eindigt als het licht uit is gedaan. Daarna wordt het weer stil. Rode posters die achterblijven worden flets. Steken faal af, bij de onbekende toekomst die de Picusvilla te wachten staat.



Wij hopen op nieuwe kleuren, meer durf en politiek lef. Beter inzicht bij alle partijen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten